Mark kan zijn schenking aan Roos steeds, en zonder enige motivering, herroepen. Dat wil zeggen dat hij die schenking altijd terug kan vragen of ongedaan kan maken tijdens zijn huwelijk met Roos. Na beëindiging van het huwelijk door overlijden of echtscheiding is herroeping niet meer mogelijk. Een schenking die echtgenoten aan elkaar doen via een clausule in hun huwelijkscontract is steeds onherroepbaar. Cadeautjes die geschonken worden ter gelegenheid van verjaardagen, geboortes, kerstmis, … kunnen ook niet herroepen worden.

Een herroeping gebeurt met terugwerkende kracht, in de staat waarin het goed zich bevond op het ogenblik van de schenking. Dat brengt met zich mee dat de rechten die Roos op het goed heeft doen ontstaan en de eventuele vervreemding waar het goed het voorwerp van is geweest (bijvoorbeeld als Roos het verhuurd of verkocht heeft), worden teniet gedaan.

Roos mag een schenking doen aan Mark, maar zij botst daarbij op een ‘erfrechtelijke reserve’. Dat is een deel van haar nalatenschap dat door de wetgever ‘gereserveerd’ wordt voor bepaalde wettige erfgenamen en dat ze dus niet zomaar aan Mark kan schenken. Opgelet: er zijn voorstellen om die reserve aan te passen. Voor de laatste stand van zaken, raadpleeg een advocaat.

Bij een getrouwd koppel zijn de kinderen van de overleden echtgenoot erfgenaam. Als Roos overlijdt, kunnen haar (groot)ouders hun ‘reserve’ niet laten gelden tegenover Mark. Dat kunnen ze wel als Mark en Roos slechts feitelijk zouden samenwonen. De kinderen van Mark en Roos hebben recht op een deel van de nalatenschap van hun moeder. Roos kan dus slechts een deel van haar vermogen aan Mark schenken. Als zij hem te veel zou schenken, kunnen haar kinderen bij haar overlijden eisen dat die schenking aan Mark ingekort wordt en dat hij dus een deel moet teruggeven.

De omvang van die reserve wordt bepaald door het aantal kinderen dat samen met de echtgenoot effectief de erfenis ontvangt. Bij één kind is de reserve gelijk aan de helft van de nalatenschap. Roos kan tijdens haar leven de helft van haar vermogen vooruit en buiten deel aan Mark schenken, zonder dat die schenkingen bij haar overlijden ingekort zullen worden. Bij twee kinderen is de reserve gelijk aan twee derde van de nalatenschap (gelijk te verdelen tussen de twee kinderen). Roos kan dus een derde van haar vermogen aan Mark schenken. Bij drie of meer kinderen is de reserve gelijk aan drie vierde van de nalatenschap (gelijk te verdelen tussen de kinderen). Roos kan dan een vierde aan Mark schenken.

Als Mark en Roos geen kinderen hebben, kan Roos haar volledige vermogen aan Mark schenken zonder dat dat voor problemen zorgt bij haar overlijden. Haar (groot)ouders zijn dan wel reservataire erfgenamen in de nalatenschap, maar hun erfrechtelijke aanspraken wijken voor de rechten van Mark. Er zal dan wel een bewijs van die schenking moeten zijn.